بیماری نیوکاسل در قرقاول

سلام دوستان 

در خدمت شما هستم با بیماری نیوکاسل قرقاول . امیدوارم از این نوشته بهره ببرید و مشکلات مربوط به قرقاول های خود را برطرف سازید. 

 

بیماری نیوکاسل همواره به عنوان مهمترین عامل تهدید کننده برای پرورش انواع پرندگان به شمار می رود مخصوصا پرندگانی که در تامین منابع غذایی مردم نقش پررنگ تری دارند مثل مرغ، بوقلمون، بلدرچین، کبک و … جالب است بدانید که بیماری نیوکاسل اولین بار در سال 1926 گزارش شد. شهر نیوکاسل انگلستان مبدا و منشاء این بیماری است و دقیقا به همین نام هم شناخته شد. پرندگان مهاجر به عنوان اصلی ترین منبع آلودگی نقش مهمی در انتشار این بیماری داشتند. شکل بیماری طوری بود که هر پرنده ای که به آن مبتلا می شد بعد از گذشت چند روز به سرفه کردن می افتاد و یا از حنجره اش صدای خس خس و صوت به گوش می رسید. بی اشتهایی، اسهال شدید ، عدم رفع تشنگی، لرزش عضلات، فلج شدن و … که در نهایت علائم حیاتی اش را از دست می داد و تلف می شد.

علت بیماری نیوکاسل
عامل بیماری نیوکاسل، ویروسی است به نام  پارامیکزو ویروس که قادر است همراه با جنین در داخل تخم رشد کند و در همانجا تکثیر شود در نتیجه جوجه ای که سر از تخم بیرون می آورد مبتلا به این بیماری است. هر فضولاتی که از این جوجه ها دفع می شود حتی مخاط بینی و چشم، دستگاه گوارش، دستگاه تنفسی، پرندگانی که این بیماری را پشت سر گذاشته اند، تخم گله های مادر مبتلا  تا 4 ماه، کارگرانی که در مرغداری ها کار می کنند، تمامی تجهیزاتی که در مرغداری ها استفاده شده است ( دستگاهای سرمایشی، گرمایشی، فن های تهویه، آبخوری، دانخوری و …) همچنین ماشین های جوجه کشی که نطفه های بیمار در آنجا رشد کرده اند، همگی می توانند جزو اصلی ترین حامل این ویروس باشند.

نشانه های بیماری نیوکاسل
زمانی که بیماری در بین جوجه ها و مرغ و خروس ها منتشر می شود حالات رفتاری و فیزیکی آنها تغییر می کند:

 

مرتبا سرفه می کنند.
برای نفس گیری مدام دهانشان را باز می کنند.
کاملا بی اشتها می شوند.
تحرک بدنی آنها کمتر می شود و در گوشه ای کز می کنند.
مرتبا آب می خورند.
عضلات شان شروع به لرزیدن می کند.
جهت سر کاملا به عقب بر می گردد.
فلج می شوند.
مدام دور خود می چرخند یا روی زمین غلت می زنند.
بال و پرشان آویزان می شود.
پاهایشان بر روی زمین کشیده می شود.
ممکن است سر شان متورم شود.
مدفوعشان سبز رنگ، آبکی و بسیار بد بو می شود.
آبریزش چشم و بینی شدت می یابد.
تعداد تخم های مرغ های تخمگذار، کم و یا کاملا قطع می شود و هر تخمی که آنها تولید کرده اند حامل ویروس است.
پوست تخم های تولید شده سفت نمی شود.
و در نهایت مرگ
 

 

تشخیص بیماری
از آنجایی که علائم مزمن بیماری نیوکاسل کاملا شبیه سرماخوردگی و سایر بیماری های تنفسی است لذا پرورش دهندگان در تشخیص آن دچار مشکل می شوند ولی سرعت انتشار این ویروس آنقدر زیاد است که باید پرورشدهندگان قبل از غافلگیری، نسبت به وجود این بیماری مشکوک شوند. نفس نفس زدن های عمیق و مداوم یکی از علائم اولیه برای تشخیص
این بیماری است.

درمان بیماری نیوکاسل

راه های پیشگیری و درمان بیماری نیوکاسل
در همه مقالاتی که تا به حال از اندیشه سبز نشر شده است، بارها و بارها به رعایت مسائل بهداشتی  اشاره شده است چون یکی از اصلی ترین عواملی که زندگی هر پرنده و موجود زنده ای را تهدید کند، عدم رعایت اصول و ضوابط بهداشتی است که هر پرورش دهنده ای ملزم به رعایت آن است و باید آن را جزو  مهمترین برنامه های اجرایی خود درآورد. چنانچه یک پرورش دهنده با چنین فاجعه ای مواجه شد موضف است:

اولین و مهمترین مسئله این است که؛ هر پرورش دهنده ای باید برنامه واکسیناسیون مرغ ها را از همان دوران جوجگی و  در هر سنی که قرار داشته باشند به مرحله اجرا در آورند.
پرندگان بیمار را از سایر پرنده ها جدا کرده و تا مداوا شدن کامل آنها را در جای دیگری به مدت چند ماه قرنطینه کند.
تخم های مادرهای مبتلا را منهدم کند.
لاشه پرندگان بیمار را بسوزاند.
فضولات آنها را در چاله ای عمیق با آهک دفن کند.
ورود کارگران بدون چکمه ولباس های مخصوص به محدوده قرنطینه ممنوع است.
گذشتن کارگران از حوض های محلول های ضد عفونی کننده، واجب است.